Over het NK Bommetje

De ingang van zwembad 'De Windas' telde een team van zeven koppen beveiliging. En dit was niet zo gek, aangezien er al geruime tijd aanslagen waren aangekondigd. Deze middag zou het gaan gebeuren, heel het jaar werd er al naar toe geleefd. De finale van het NK Bommetje vond dit jaar plaats in Bergschenhoek. Buurtman was er bij om eventuele calamiteiten meteen in de kiem te smoren.

Maar het was slechts loos alarm, of -hoe toepasselijk- een losse flodder. Er was een handjevol geïnteresseerden, waaronder Johan Vlemminx (altijd lachen), Chiel Montagne met z'n immer besnorde dikke drankgok (die na Op Volle Toeren blijkbaar de fles heeft gevonden getuige het aantal fouten per uitgesproken zin) en een uitbater van een broodje Unox-kar (die toch al hoofdsponsor was) met zijn half afgebakken pistoletjes en koude worsten. Er waren eigenlijk meer deelnemers dan toeschouwers.

Dus ik sta daar, met m'n lauwe broodje Unox, te denken hoe die deelnemers daar gekomen zijn: het was immers een finale, en bij een finale horen voorrondes! Dus die mensen zijn aan het trainen geweest en hebben een calorierijk dieet gevolgd (waarschijnlijk is dit ook de reden geweest dat een springer slechts één keer mocht veren alvorens af te dalen richting blauwbetegeld paradijs). Wellicht zijn er ook huwelijken stukgelopen in de trainingsperiode: 'Nee schat, we kunnen vanavond niet bij Joke en Aad langs, ik moet springen!'


Generale repetitie

Na teleurstellende eerste ronde (het was eigenlijk meer zielig) besloot ik Zwembad de Windas Zwembad de Windas te laten en weemoedig huiswaarts te keren, met m'n nieuwe Unox muts op m'n hoofd (waar moest ik 'm anders laten?). Iemand nog geïnteresseerd in uitslagen en/of highlights? die zijn namelijk hier te vinden!